Zıpzıp'ın Kocaman Havucu

Zıpzıp adında sevimli bir tavşan varmış. Bir gün ormanda zıp zıp zıplarken, parlak, turuncu ve kocaman bir havuç bulmuş.

"Yaşasın!" diye bağırmış Zıpzıp. "Bu havuç sadece benim!" Havucunu kaptığı gibi hop hop hop, zıplamaya başlamış.

Zıplarken karşısına arkadaşı Sincap Kıpır çıkmış. Kıpır, Zıpzıp'ın elindeki havuca bakıp "Vay canına, ne kadar da lezzetli görünüyor!" demiş.

Zıpzıp "Evet, o benim!" demiş ve yoluna devam etmiş. Biraz ileride Kirpi Diken'i görmüş. Diken de havuca hayran hayran bakıyormuş.

Zıpzıp, tek başına oturup havucunu tam yiyecekken aklına arkadaşlarının üzgün yüzleri gelmiş. Havuç boğazında kalmış gibi hissetmiş.

"Tek başıma yemek hiç eğlenceli değil," diye düşünmüş. Sonra aklına harika bir fikir gelmiş!

Zıpzıp, havucu "KIRT!" diye güçlü bir sesle ortadan ikiye kırmış. Kocaman bir parçayı Sincap Kıpır'a götürmüş. "Al arkadaşım, bu senin!"

Sonra kalan parçayı da "KIRT!" diye bir daha kırmış. Bir parçayı da Kirpi Diken'e vermiş. "Bu da senin payın, Diken!"

Artık üç arkadaşın da yiyeceği birer parça havucu varmış. Hep birlikte, yan yana oturup "Kırt, kırt, kırt!" diye neşeyle havuçlarını yemişler.

Zıpzıp o gün anlamış ki; en lezzetli havuç bile arkadaşlarla paylaşıldığında daha tatlı olurmuş. Birlikte yemek, tek başına yemekten çok daha güzelmiş!