Yağmur Damlasının Yolculuğu

Bir varmış, bir yokmuş. Gökyüzünde pofuduk, bembeyaz bir bulut yaşarmış. İçinde de minicik, meraklı bir yağmur damlası varmış. Onun adı Pıt'tı.

Pıt, bulutun kenarından aşağıya bakmış. Yemyeşil ağaçları, rengarenk çiçekleri görmüş. 'Vay canına!' demiş. 'Dünya ne kadar da güzelmiş!'

Bulut annesi Pıt'a fısıldamış: 'Hadi Pıt, keşfetme zamanı!' Pıt, 'Hooop!' diye kendini neşeyle aşağı bırakmış.

Pıt, kırmızı, kadife gibi bir çiçeğin yaprağına 'pıt' diye usulca konmuş. Yaprak, Pıt'ı yumuşacık bir yatak gibi sarmış.

Tam o sırada, sarı benekli mavi bir kelebek çiçeğe konmuş. 'Merhaba küçük damla!' demiş. 'Çiçeğime hoş geldin!'

Pıt, kelebeğe gülümsemiş. Sonra yaprağın kenarından aşağı doğru kaymış. 'Viuuvv!' Bu çok eğlenceliymiş!

Pıt, toprağın üzerine 'şılap' diye düşmüş. Toprak ana, 'Hoş geldin Pıt!' diye fısıldamış. 'Köklerime su getirdin.'

Orada Pıt gibi başka damlalar da varmış! Hepsi bir araya gelip küçük bir su birikintisi olmuşlar. Birlikte oynamaya başlamışlar.

Damlalar birleşip şırıl şırıl akan minik bir dere olmuşlar. Pıt, derenin üzerinde keyifle yüzüyormuş.

Derenin içinde turuncu bir balık yüzüyormuş. Balık, Pıt'a göz kırpmış. 'Merhaba yolcu!' demiş.

Pıt, etrafındaki güzelliklere bakmış. Güneş parlıyor, kuşlar ötüyormuş. Neşeyle bağırmış: 'Ben dünyayı dolaşıyorum!'

Pıt'ın yolculuğu devam etmiş. Yeni yerler görmüş, yeni arkadaşlar edinmiş. Doğayı gözlemlemek ve öğrenmek çok güzeldir, değil mi?