Renk Değiştiren Böcek

Yemyeşil bir yaprağın üzerinde minik bir böcek yaşardı. Adı Benek'ti. Benek çok özel bir böcekti çünkü duygularına göre renk değiştirirdi. Mutlu olduğunda güneş gibi sarı, üzgün olduğunda gökyüzü gibi mavi olurdu.

Ama Benek bu durumdan pek hoşlanmazdı. 'Keşke,' diye iç geçirdi, 'ben de uğur böcekleri gibi hep kırmızı ya da karıncalar gibi hep siyah olsaydım.' Kendini diğerlerinden çok farklı hissediyordu.

O sırada yanına neşeli bir karınca yaklaştı. 'Merhaba Benek! Neden bu kadar solgun görünüyorsun?' diye sordu. Bu, Karınca Kardeş'ti. Her zaman meraklı ve yardımseverdi.

Benek, 'Keşke tek bir rengim olsaydı,' diye mırıldandı. Karınca Kardeş, 'Belki toprağa bulanırsan benim gibi kahverengi olabilirsin!' dedi. Benek denedi ama üzerindeki topraklar dökülünce hayal kırıklığıyla mora döndü.

Karınca Kardeş'in aklına harika bir fikir geldi. 'Hadi bahçenin en bilge böceği olan Uğur Anne'ye gidelim! O bize yardım edebilir.' Benek'in içi biraz umutla doldu ve turuncuya döndü.

Uğur Anne'yi kocaman bir ayçiçeğinin üzerinde dinlenirken buldular. Uğur Anne, onları sıcacık bir gülümsemeyle karşıladı. 'Hoş geldiniz küçük dostlarım,' dedi nazikçe.

Benek, utangaç bir pembeye bürünerek Uğur Anne'ye derdini anlattı. 'Renklerim sürekli değişiyor,' dedi. 'Bu yüzden kimse benimle oynamak istemiyor.'

Tam o sırada, Uğur Anne yukarıdan minik bir böğürtlenin düştüğünü gördü. Böğürtlen, tam da aşağıda uyuyan küçücük bir tırtılın üzerine düşmek üzereydi! 'Aman Tanrım! Tırtıl!' diye seslendi Uğur Anne endişeyle.

Benek hiç düşünmeden harekete geçti. Tırtılı uyandırmak için aklına gelebilecek en parlak, en dikkat çekici rengi düşündü: Göz alıcı bir kırmızı! Bütün vücudu parlak kırmızı bir ışıkla parladı.

Kırmızı ışığı gören tırtıl hemen uyandı ve kenara çekildi. Böğürtlen 'pat' diye yere düştü. Karınca Kardeş hayretle, 'Benek, onu kurtardın!' diye bağırdı. Benek gururla sapsarı parlamaya başladı.

Uğur Anne gülümsedi. 'Gördün mü Benek? Senin renklerin bir hediye. Onlar senin süper gücün. Farklı olman seni özel kılıyor.' dedi.

Benek o an anladı. Renkleri bir kusur değil, onun en güzel yanıydı! Mutlulukla gökkuşağının tüm renklerinde parladı. O günden sonra Benek ve arkadaşları, birbirlerinin farklılıklarını kutlayarak hep birlikte oynadılar.