Doğanın Minik Dostları

Gökyüzünde güneş gülümseyerek doğmuş. Kuşlar dallarda cıvıldamış, çiçekler yapraklarını açmış. Minik çocuklar bahçede oynarken, doğanın güzelliğini hissetmiş. Sabahın ışıklarıyla dünya çok mutluymuş.

Aras ve Ada, bahçede el ele koşuyormuş. Çiçekler onlara 'Merhaba!' der gibi sallanıyormuş. Mis kokulu papatyalar, rengarenk laleler... Her yer capcanlıymış!

Minik Aras, kocaman bir ağaca sarılmış. Ağaç ona fısıldamış: 'Benim yapraklarım rüzgarla dans eder, kuşlar dallarımda yuva yapar.' Aras ağacın gövdesini okşamış.

Ada, parlak kırmızı bir çiçeği koklamış. 'Ne güzel kokuyorsun!' demiş. Çiçekler gülümsüyormuş. Arılar vızıldayarak çiçekten çiçeğe konuyormuş.

Bir anda gökyüzü değişmiş. Gri bulutlar gelmiş, minik yağmur damlaları düşmeye başlamış. 'Pıt pıt pıt!' Aras ve Ada yağmuru izlemiş.

Yağmur, toprağı sulamış, çiçekleri yıkamış. Her yer pırıl pırıl olmuş. Yağmur damlaları yaprakların üzerinde inci gibi parlıyormuş.

Sonra yağmur durmuş, güneş tekrar gülümsemiş. Gökyüzünde rengarenk bir gökkuşağı belirmiş! Aras ve Ada sevinçle alkışlamış. 'Vay canına!'

Aras ve Ada, gökkuşağının altında dans etmiş. Bir kelebek yanlarından süzülmüş, bir uğur böceği yaprağın üzerinde yürüyormuş. Doğanın tüm arkadaşları onlarla birlikteymiş.

Denize gitmişler. Mavi, masmavi deniz onlara 'Hoş geldiniz!' demiş. Dalgalar kıyıya 'Şıp şıp şıp!' diye vuruyormuş. Kumda minik bir yengeç yürüyormuş.

Ada, deniz kabukları toplamış. Aras, kumdan kaleler yapmış. Denizdeki balıklar onlara göz kırpmış. Doğanın her köşesi bir sürprizle doluymuş.

Akşam olmuş, güneş batarken gökyüzünü turuncuya boyamış. Kuşlar yuvalarına dönmüş, çiçekler uykuya dalmış. Aras ve Ada doğaya 'İyi geceler!' demiş.

Doğayı sevmek, onu korumak ne güzel! Her gün yeni bir macera, yeni bir keşif. Aras ve Ada, doğanın onlara verdiği tüm güzellikler için çok mutluymuş. İyi ki doğa var!