Minik Ressam ve Kaybolan Renkler

Minik ressam Lila, resim yapmayı çok severdi. Onun dünyası fırçasından dökülen parlak renklerle doluydu: kıpkırmızı çilekler, masmavi gökyüzü ve yemyeşil ağaçlar... Her gün yeni bir resim yapar, dünyayı biraz daha renklendirirdi.

Ama bir sabah uyandığında çok tuhaf bir şey oldu. Bütün renkler kaybolmuştu! Gökyüzü griydi, ağaçlar griydi, en sevdiği kırmızı topu bile griydi. Dünya sıkıcı bir karakalem resim gibi görünüyordu.

Lila endişelendi. 'Renkler olmadan dünya ne kadar da üzgün görünüyor,' diye düşündü. 'Onları geri getirmeliyim!' Hemen sihirli fırçasını ve hiç renk kalmamış paletini kaptığı gibi maceraya atıldı.

Yolda, yaprakları dökülmüş gri bir ağaçla karşılaştı. Bilge Ağaç, 'Ah, minik ressam,' diye fısıldadı. 'Yemyeşil yapraklarımı çok özledim. Onlarsız kendimi çok yorgun hissediyorum.'

Lila gülümsedi. 'Hiç merak etme,' dedi. Fırçasını hayal gücüne daldırdı ve ağacın bir dalına dokundurdu. Vızz! Fırçanın ucundan parlak, canlı bir yeşil renk çıktı ve dala minicik bir yaprak çizdi.

Lila yoluna devam ederken sessizce duran gri bir nehir gördü. Neşeli Nehir, 'Ben eskiden masmavi parlardım,' diye mırıldandı. 'Şimdi ne balıklar ne de çocuklar benimle oynamak istiyor.'

'Sana mavini geri vereceğim!' dedi Lila neşeyle. Fırçasını paletinde gezdirdi ve şılap! diye suya bir damla düşürdü. Suya değen damla, pırıl pırıl bir maviye dönüşerek dalgalar halinde yayıldı.

Gökyüzüne baktığında, tek başına süzülen gri bir bulut gördü. Pamuk Bulut, 'Pofuduk beyazlığım olmadan kendimi çok boş hissediyorum,' diye iç çekti. 'Güneş bile arkama saklanmak istemiyor.'

Lila, 'Seni yine bembeyaz yapabilirim!' diye seslendi. Fırçasını havada salladı ve puf! Buluta doğru sihirli renk tozları gönderdi. Bulut bir anda pofuduk, parlak bir beyaza büründü ve mutlulukla kıkırdadı.

Lila renkleri geri getirdikçe, sihir bütün dünyaya yayıldı. Güneş yeniden sapsarı parladı, çiçekler kırmızıya, pembeye, mora boyandı ve çimenler yemyeşil oldu. Dünya eskisinden bile daha güzel görünüyordu!

Yeni arkadaşları Bilge Ağaç ve Neşeli Nehir de renklerine kavuştuğu için çok mutluydu. Hep birlikte Lila'ya teşekkür ettiler. Artık dünya hem renkli hem de dostlukla doluydu.

Lila, paletinde beliren tüm renkleri yeni arkadaşlarıyla paylaştı. Hep birlikte resimler yaptılar, dünyayı daha da güzelleştirdiler. Çünkü biliyorlardı ki: Yaratıcılık ve paylaşma dünyayı güzelleştirir.