Mevsimlerin Şarkısı

İlkbahar gelmiş, ağaçlarda tomurcuklar açmış. Rengârenk çiçekler gülümsemiş, kuşlar gökyüzünde neşeyle uçmuş. Çocuklar bahçede koşup oynamış. Her yerde taptaze bir mutluluk varmış.

Lila bahçede minik bir kelebek görmüş. Kelebek çiçekten çiçeğe konmuş, kanatları pırıl pırıl parlamış. Lila yavaşça ona yaklaşmış, gözleri hayranlıkla dolmuş. Ne kadar da güzel bir arkadaşmış!

Güneş gülümsedikçe her yer ısınmış. Lila ve arkadaşları bahçede top oynamış. Kahkahalar havada uçuşmuş, her yer neşeyle dolmuş. İlkbahar ne güzel bir mevsimmiş!

Yaz gelmiş, hava çok sıcakmış. Güneş pırıl pırıl parlamış, her yer ışıl ışılmış. Lila ve ailesi denize gitmiş. Serin sulara girip neşeyle oynamışlar.

Sahilde rengârenk kumdan kaleler yapmışlar. Minik balıklar suda yüzmüş, yengeçler kumda yürümüş. Lila kumdan kalesine bayrak dikmiş. Yazın tadını çıkarmışlar.

Akşam olunca yıldızlar parlamış, ay gökyüzünde belirmiş. Dondurmalarını yiyip masallar dinlemişler. Yaz mevsimi bitmesin istemişler. Ne kadar da eğlenceliymiş!

Sonbahar gelmiş, ağaçların yaprakları sararmış. Rüzgar esmiş, yapraklar dans ederek yere düşmüş. Lila bahçede yürürken hışırtılar duymuş. Ne kadar da eğlenceli bir sesmiş!

Lila yere düşen yaprakları toplamış. Kırmızı, sarı, turuncu, ne kadar da çok renk varmış! Onlarla güzel bir taç yapmış. Sonbaharın renklerine hayran kalmış.

Yağmur yağmış, toprak mis gibi kokmuş. Şemsiyelerini açıp yağmurda yürümüşler. Sonbahar, doğanın bize sunduğu bir renk şöleniymiş. Her damlası bir şarkıymış.

Kış gelmiş, hava soğumuş. Gökyüzünden bembeyaz kar taneleri düşmüş. Her yer bembeyaz bir örtüyle kaplanmış. Lila pencereden dışarıyı izlemiş.

Kalın giysilerini giyip dışarı çıkmışlar. Kar topu oynamış, kardan adam yapmışlar. Soğuk hava bile onları durduramamış. Kışın da kendine özgü bir eğlencesi varmış.

Mevsimler sırayla gelip geçmiş, her biri ayrı güzellikler getirmiş. Doğa bize her zaman sürprizler sunmuş. Lila her mevsimi çok sevmiş. Mutluluk, sevgi ve doğanın güzelliği her zaman bizimleymiş.