Can ve arkadaşları, uçurtmalarını uçururken dostluğun ve paylaşmanın güzelliklerini keşfeder.
Kullanım İpuçları
- Sayfayı çevirmek için sayfaya tıklayın ya da yön tuşlarını kullanın.
- Dinle butonu ile sesli anlatımı başlatın.
- Oto Ses açıkken sayfa bitince otomatik devam eder.
- Kaydırıcı ile hızlı konum değiştirin.
- 3D Açık/Kapalı ile perspektifi değiştirin.
- Kilit ile sayfa tıklamalarını kapatabilirsiniz.
- Tam ekran ile daha iyi odaklanın.
Nautilus'un Sırrı: Okyanusun Kalbine Yolculuk


Okyanuslarda gizemli bir 'canavar' hakkında söylentiler dolaşıyordu. Gemilere çarpan, ama kimsenin ne olduğunu tam olarak anlayamadığı dev bir yaratık... Dünyaca ünlü deniz biyoloğu Profesör Aronnax, bu sırrı çözmek için Paris'teki çalışma odasında haritaları ve kitapları inceliyordu. Merakı, onu hayatının en büyük macerasına çağırıyordu.


Profesör Aronnax, sadık yardımcısı Conseil ile birlikte bu gizemli yaratığı bulmak için görevlendirilen Abraham Lincoln adlı gemiye bindi. Gemide, usta bir zıpkıncı olan korkusuz Ned Land ile tanıştılar. Ned, bu canavarla yüzleşmek için sabırsızlanıyordu.


Haftalarca süren arayışın ardından, bir gece karanlık sularda parlayan o şeyi gördüler! Ned Land zıpkınını fırlattı ama zıpkın, metal bir sese çarparak geri sekti. Bu bir canlı değildi, bir makineydi! O anda dev bir dalga, üç arkadaşı da denizin soğuk sularına savurdu.


Kendilerini o metal canavarın üzerinde buldular. Bir kapak açıldı ve içeri alındılar. Orada, bu inanılmaz aracın kaptanıyla tanıştılar. 'Ben Kaptan Nemo,' dedi gizemli adam. 'Ve siz, denizaltım Nautilus'un misafirlerisiniz.'


Kaptan Nemo, onlara okyanusun daha önce hiç görmedikleri yüzünü gösterdi. Nautilus'un dev penceresinden dışarı baktıklarında, binlerce renkte parıldayan balık sürüleri, adeta su altında dans eden bir gökkuşağı gibi yanlarından akıp gidiyordu. Profesör Aronnax, 'Bu... bu bir harikalar diyarı!' diye fısıldadı.


Nautilus, su altı bahçeleri gibi görünen mercan resiflerinin üzerinden sessizce süzüldü. Kırmızı, mor, sarı ve mavi renklerdeki mercanlar, sanki bir ressamın fırçasından çıkmış gibiydi. Kaptan Nemo, bu renkli yapıların aslında binlerce küçük canlıdan oluştuğunu anlattı.


Bir gün Kaptan Nemo onlara inanılmaz bir teklifte bulundu: 'Okyanusun tabanında bir yürüyüşe ne dersiniz?' Özel dalış giysilerini giyip deniz tabanına indiklerinde, sanki başka bir gezegende yürüyor gibiydiler. Yerçekimi azalmış, etrafları sessiz ve büyülü bir maviyle kaplanmıştı.


Yürüyüşleri sırasında, üzerlerinden devasa ama bir o kadar da nazik bir gölge geçti. Bu, benekli deseniyle muhteşem bir balina köpekbalığıydı. Sakince süzülerek yanlarından geçti. Ned Land, bu devasa canlının barışçıl doğası karşısında hayrete düştü.


Nautilus onları zamanın unuttuğu bir sırra götürdü: sular altındaki kayıp bir şehrin kalıntılarına. Yosunlarla kaplı devasa sütunlar ve gizemli yapılar arasında yüzen balıklar, geçmişin fısıltılarını taşıyor gibiydi.


Yolculukları onları Güney Kutbu'nun buzlu sularına getirdi. Nautilus, dar bir buz tünelinde sıkıştı. Herkes endişeliydi ama Kaptan Nemo'nun bilimsel bilgisi, Ned Land'in pratik zekası ve herkesin ekip çalışması sayesinde buzları kırıp yollarına devam etmeyi başardılar.


Aylarca süren bu eşsiz maceranın sonu gelmişti. Kaptan Nemo, onları evlerine, karaya geri bırakma zamanının geldiğini söyledi. Profesör Aronnax, Conseil ve Ned Land, bu gizemli kaptana ve onun inanılmaz denizaltısına veda ettiler. Artık sadece misafir değil, dost olmuşlardı.


Üç arkadaş kendilerini karaya yakın küçük bir teknede buldular. Güneş batarken okyanusa baktılar. Yanlarında altın ya da mücevher yoktu ama kalpleri bilgi, dostluk ve doğaya karşı derin bir sevgiyle doluydu. Artık biliyorlardı: Keşif ve öğrenme, cesaret ve merakla mümkündür.


